Van Cheow Lan Lake naar Koh Phangan.

9 maart 2016 - Koh Phangan, Thailand

Een paar dagen niet geschreven en wat hebben we alweer veel gedaan. Dit verslag schrijf ik op Haadrin Beach, Koh Phangan. Parelwit strand, de zee vijftig tinten blauw,  zwoele wind en uitzicht op Koh Samui. Best rot,  weet ook niet hoe we dit volhouden  haha. 

Maar eerst even een paar dagen terug...

Zaterdagmorgen werden we rond de klok van negen opgehaald bij ons hotel. Met een groepje van negen mensen uit Canada,  Amerika,  Duitsland, Engeland en Nederland zijn we richting Cheow Lan Lake vertrokken. Onderweg zijn we nog gestopt bij een lokale markt. Daar hebben we een waterproof bag gescoord, altijd handig om de waardevolle spullen droog te kunnen houden op het water. 

Even later waren we op de pier,  waar onze longtailboat vertrok naar het rafthouse. Een tocht van ongeveer een uur over een prachtig meer omgeven door schitterende kliffen en vele eilandjes. Een omgeving die diepe indruk heeft gemaakt! 
Even na elven waren we op onze plaats van bestemming: Smiley Lake Houses. Een rijtje huisjes drijvend op het water. Een matras op de grond maar wel met eigen sanitair. Hoe luxe! We hebben onze tassen gedropt en wisten met z'n allen niet hoe gauw we het water in moesten springen! Hoe vet is dat om vanaf je 'veranda' de plomp in te springen in water wat helemaal niet koud is. 

Rond half een werden we verwacht voor de lunch. Er stond een fijn buffet voor ons klaar. Daarna was het tijd voor de eerste hike. Per boot gingen we naar het startpunt. Ik dacht wel even van de boot te kunnen springen,  maar ik zou Esther niet zijn als dat niet fout zou gaan. Hoppa enkel klapt dubbel.. Grom! Dat doet pijn! Nok, onze gids heeft tijgerbalsem en smeert mijn pootje in... Ik besluit de hike toch te proberen,  als het niet gaat,  ga ik terug en wacht ik op de rest. 

Het gaat,  langzaam weliswaar. De groep zijn we al snel kwijt,  maar gelukkig is de route redelijk duidelijk. Het is een hoop geglibber en geklauter door de jungle. Die jungle is zo dicht begroeid dat je niet heel veel ziet. Af en toe waden we door een watertje. 

Op het verzamelpunt wacht de groep en een andere gids geeft aan dat ik echt niet moet willen om door te gaan naar de grot. Het komende stuk is nog gladder,  glibberiger en vol met stenen dan het eerste stuk. Ik besluit dan ook maar verstandig te zijn en wacht op een best mooi stukje natuur op de groep,  tot zij weer terug zijn. 

Mijn enkel klopt en er zit inmiddels een mooi ei op.  Ondertussen heb ik voor mezelf al besloten dat de hike van morgen en voor mij niet inzit. Ik moet wel even wat tranen weg slikken,  want dit was iets waar ik mij zo enorm op had verheugd.  Maar al vrij snel heb ik weer oog voor wat er om mij heen gebeurt. Met mij wachten nog twee mensen van een andere groep.  Wel apart,  want iedere vorm van contact wordt vermeden... Ik besluit ze te negeren en focus op de jungle geluiden en alles om mij heen. Ik zie een hoop hagedissen,  vlinders en een mieren kolonie die hard aan het werk is om takjes van A naar B te krijgen. 

Na ongeveer een uur is de groep terug en Nok maakt van bamboe een wandelstok.  Uiteindelijk kom ik redelijk terug,  met dank aan JW en de stok.  JW laat weten dat de grot vol met spinnen en vleermuizen zat,  zo niet mijn ding.. Dus ik heb niet zoveel gemist. De boottocht terug is heerlijk en eenmaal terug bij het huisje is het ijs en een biertje scoren, gauw de plomp induiken en daarna op de veranda genieten van een biertje, de ijszak op mijn pootje en het fenomenale uitzicht! Wat zouden we graag een volle dag hier door willen brengen,  maar helaas. Geen tijd. 

Het is tijd voor het diner,  dat heerlijk en erg gezellig is. Daarna is het tijd voor de nachtsafari. Op zoek naar dieren. We hebben gespot: aapjes,  vleermuizen, een civetkat en een toekan. Ook nog een poosje rond gedreven in stilte en zonder licht. Dat was magisch! Oorverdovende jungle geluiden en een heldere sterrenhemel. Fantastisch! 

De volgende ochtend zouden we om zeven uur vertrekken voor een ochtend safari. Nog even genieten van een drankje en dan vroeg slapen. En dat slapen viel niets tegen! JW is 's ochtends meteen de plomp in gedoken om wakker te worden. Wat is dit toch een prachtige plek om te zijn! 

Tijdens de boottocht hebben we de zon op zien komen, aapjes zien spelen en 'vliegen'  door de lucht. Echt genieten! Na het ontbijt was er nog tijd voor een plonsje en daarna tijd om onze spullen te pakken en te vertrekken naar de hike van deze dag.  Met mijn pootje ging het weliswaar iets beter,  ik zou op ze blijven wachten bij het beginpunt. Het pootje moet nog langer mee.  En daarbij zijn er vervelender plekjes om te moeten wachten. 

De groep is ongeveer twee uur onderweg geweest en per saldo had ik niet veel gemist.  Volgens JW zou ik zelfs wat teleurgesteld zijn geweest als ik wel was meegegaan.  Ze hebben weer spinnen,  vleermuizen, hagedissen en slangen gespot. Nadat iedereen terug was,  was het tijd voor de lunch en een plonsje.  Een laatste boottocht terug naar de pier en ons avontuur op het meer zat er weer op. Wat een magische plek! Echt een must see! 

Onze transfer naar Suratthani stond al klaar en we waren mooi  op tijd in ons hotel. We hebben genoten van een heerlijke douche en de airco en alles weer opgeladen. De volgende ochtend zouden we tussen zeven en half acht opgehaald worden voor onze reis naar Koh Phangan. Een heerlijke boottocht! Bij aankomst op Koh Phangan merkten we dat het hier in het zuiden iets anders werkt en dat vooral de prijzen fors hoger liggen. Ons hotel is verder heerlijk en het uitzicht weer helemaal super! 

Helaas is er tijdens onze reis naar Koh Phangan geld ontvreemd uit onze tas,  dus daar zijn we wel even zoet mee geweest. Nou ja,  nu laten we het los en hopen we op de goede afhandeling van de verzekering. 

En toen was het mijn verjaardag. Wat is een mooiere plek om de veertig aan te tikken dan op dit paradijs? De hotelkamer was versierd en 's avonds een heerlijk romantisch diner op het strand.  Perfect! 

Vandaag en morgen staat in het teken van relaxen en vrijdag vertrekken we naar Krabi. Ons volgende verslag komt waarschijnlijk vanaf daar. 

5 Reacties

  1. Ingrid:
    9 maart 2016
    Weer een prachtig verslag Esther. Ik hoop dat het snel weer beter gaat met je enkel.
  2. Patricia:
    9 maart 2016
    Wat een fantastische reis maken jullie.
    Ik geniet van jullie verhalen.
    Sterkte met je pootje.
    Veel plezier nog!
  3. Gitte Demmers:
    9 maart 2016
    Geweldig om de Thaise jungle mee te maken. Wel balen van Esther's enkel en dat jullie geld missen. Nu lekker chillen.
  4. Loes:
    9 maart 2016
    Ik geniet op afstand mee door jullie verhalen. Dit van je enkel is minder fijn. Hopelijk gaat het snel beter.
  5. Carla Oudenbroek:
    10 maart 2016
    Wat een vakantie; daar zou ik ook wel naar toe willen, maar voor Ed hoeft het niet.
    Erg hoor.
    Wat naar van je enkel, zoiets kan je nu helemaal niet gebruiken. Hopelijk loop je binnenkort weer als een kievit. Sorry, was vergeten je te feliciteren met je verjaardag, maar beter laat dat nooit.