Dag 1 in Khao Sok National Park.

3 maart 2016 - Khao Sok National Park, Thailand

Gisterochtend ging de wekker om half zes,  we wennen er bijna aan.  Om kwart over zeven zou de trein weer naar Bangkok vertrekken, dus we moesten op tijd weg.  We werden opgehaald door een brommertje met zijspan. En wat was het koud! Denk zo'n 22 graden,  maar  ik had het kippenvel op de armen staan. 
Gelukkig hadden we een ontbijtpakketje meegekregen voor in de trein. Daar hadden we ruim de tijd voor,  aangezien de reis ongeveer drie uur duurde. Het waaide nogal en het stof wapperde al snel door de trein heen.  Heerlijk... Not! We hebben wat gedommeld, want van stilzitten word je lui.  Eenmaal in Bangkok nog even terug naar ons vorige hotel.  JW had zijn vest laten hangen.. Handigert ☺ Meteen maar even geluncht met een bagel en een lekkere cappuccino om vervolgens onze backpacks op het treinstation te droppen. 
We hadden nog wel even tijd om wat te doen,  dus zijn naar Lumpini park gegaan.  Een stadspark en rustpunt in de drukke stad.  Omdat het erg warm was en we ons niet op konden frissen zijn we vervolgens een mall ingedoken om verkoeling te zoeken en gelijk wat eten gehaald voor aan boord van de nachttrein. 
En even na half acht vertrok de trein naar Suratthani. Rond negen uur werd ons bedje opgemaakt en kon de lange nacht beginnen.  De trein hort en stoot,  schommelt en hobbelt,  en stopt om de haverklap. We hebben niet veel geslapen. Even na zeven uur kwamen we aan op Suratthani en stond onze chauffeur klaar om ons naar Khao Sok te brengen,  een rit van ongeveer anderhalf uur. 
Net buiten Suratthani werden we aangehouden door de highway politie. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. We moesten 40 baht betalen... Raar,  maar schijnt heel normaal te zijn... 
Wat opvalt is dat de omgeving hier supergroen is en er zijn veel bergen.  Prachtig om te zien. We keken onze ogen uit. 
Even na negenen worden we allerhartelijkst ontvangen door de eigenaresse van het hotel. We kunnen gelijk de kamer in,  ze wil ook gelijk voor ons koken maar dat stellen we uit tot lunchtijd. Pas om twee uur begint onze excursie, dus alle tijd om te acclimatiseren en een kop koffie te drinken. Rond lunchtijd genieten we van de spannende hapjes die voor ons bereid zijn.  Dit verblijf is all in dus het is een verrassing steeds.  Het is allemaal even heerlijk. 
Rond de klok van tweeën vertrekken we met een groep van zeven naar de rivier. Er liggen vier kano's klaar en we gaan op weg voor een tocht van zo'n anderhalf uur. Prachtige uitzichten over de kliffen en de rivier. Omdat we niet goed wisten hoe ruig het er aan toe zou gaan hebben we enkel een mobiele telefoon bij ons voor de foto's in zo'n mooi waterproof zakje. Het viel ons nog alleszins mee.  We werden rond gepeddeld, dus het was letterlijk sit back and enjoy the ride. Fantastisch! 
Op de weg terug stopt de chauffeur even snel bij zijn huis, waar zijn vrouw toegesneld komt met een jong aapje met een halsband om en een babyfles met melk in de hand. Het schijnt dat dat beest gek is op autorijden.. Het dier is redelijk tam en springt bij het hotel aangekomen als een malle rond. Wij denken er het onze van en hopen later deze reis de apen in hun natuurlijke omgeving te zien en niet als huisdier.. 
Na een koud biertje was het weer tijd om wat te relaxen. Echt heel zwaar dit.. Bij het diner werden we weer verrast met heerlijke hapjes en nu is het tijd om te slapen. 
Morgen gaan we een trekking maken van ongeveer drie uur. De gevoelstemperatuur is 40 graden.. Dat wordt dus water meesjouwen! Ben heel benieuwd! 

5 Reacties

  1. Joedi:
    3 maart 2016
    Wat geniet ik van de mooie verhalen! Groet uit het koude Nederland van Joedi
  2. Patricia:
    3 maart 2016
    Wat hebben jullie het zwaar zeg....haha!
    Heerlijk om jullie reisverslagen te lezen ☺
  3. Gitte Demmers:
    3 maart 2016
    Volgens mij genieten jullie volop. Koning Karel stuurt jullie een dikke knuffel. Zijn personeel meldt zich zo meteen weer voor de dienst.
  4. Miranda:
    4 maart 2016
    Wat een heerlijk verhaal weer! En inderdaad: wat hebben jullie het toch zwaar :-) Maar 40 graden gevoelstemp. is ook wel pittig. Hoop dat jouw lijf zo'n tracking trekt; zou mij niet meer lukken. Veel plezier!
  5. Carla Oudenbroek:
    8 maart 2016
    Ik ben wel jaloers op jullie. Zou wel in je backpack mee willen reizen